Nandito ang totoo? Hindi ‘sexy’ ang lingerie—nandito ang stillness na nakakatigil ng hininga! Ang mga pixel? Hindi snapshot—kundi koan sa digital age na nagtuturo: Ano ang kagandahan? Sa puso ba o sa lace? Ginamit ni Angela ang Photoshop para ipakita… hindi i-ALTER! Ang balat ay hindi kailangang ‘show’—kundi ‘reveal’. Yung shadow? Hindi humihiyang lason… kundi sumisigaw ng pag-ibig sa dilim. Kaya tanong ko: Bakit tayo naghihintay sa mga litrato na walang click? Comment section: Open na window—ano kayong nakikita?

Nakakalat na ‘She Didn’t Take Photos… She Took Souls’! Hindi niya pinipik ang mukha—pinipigil niya ang hininga ng baba sa gabi! Ang kanyang camera? Wala—sirang tula na nag-iisip sa pagitan ng mga mata! Saan ba nangyayari ‘to? Sa subway ng Kyoto… pero may dugo pa rin sa Shanghai! Walang ad, walang post… puro lang ‘yong silid na pangarap na may kulay na pink at alon na gabi. Kayo咋看? Kung sasabihin mo ‘to sa kama mo… baka naman kayo’y magkukulay din? Comment section: open na!