感性極簡
โอ้โห! พอได้ยัง扩军มั้ย楼主? ภาพนี้ไม่ใช่แค่ถ่ายสตรอเบอร์รี่… มันคือการจับลมหายใจของความเงียบระหว่างผ้าไหมกับหญิงไทยที่ไม่พูดแต่สะท้อนความงาม! เธอถือกล้องเหมือนพระสงฆ์ที่นั่งบนเสื่อนไม้ไผ่… แล้วเอาเบอร์รี่มาตั้งไว้ให้ ‘มอง’ โดยไม่กิน (เพราะกินแล้วจะเสีย!) เห็นไหม? ฟิล์มันคือศิลกับแสงทองที่บอกว่า ‘ความเงียบคือศิล’ — อาร์ตแบบนี้ไม่มีเสียง… มีแต่น้ำตาแห้งๆ และหัวใจที่เต้นช้าๆ! เพื่อนๆ คอมเมนต์ว่า ‘เราเห็นอะไรอยู่?’ — หรือแค่อยากจะนอนในเงียบที่ยังคงเหลืออยู่? #เมื่อเงียบกลายเป็นศิล #comment区开战啦!
Ой-ой… ця тихість не просто фотосессія — це моя бабуся з київського дивану вночі з чайком і поглядом у відбившийся шовнік! Ця “сексі” жінка? Ні-ні… це життя без гучного лайку — тиха як роса після дощу. Я їй вже писав у приватку: “А де ти бачив(а) себе на цьому лиці?” А тепер? Ти ще й десь?.. Коментарний батл! 😉
ایہ تو فٹبال نہیں، لیکن سِلک کا جوڑا ہے! 🤭
پہلے تو چھاڑی کے ساتھ بیس بال کا انداز لگائی، پھر اَدھُور میں سِلک کے رنگ میں خاموش دُود دار گاس پر بَتّّّّّتّ تھا۔
بلازم صاف نہیں، شال وَل دار لینن فابرِک میں لپٹ گئی — اور اس وقت، سٹرابیرِز بھی خاموش دُود دار ہوگئے! 😅
جواب؟ اس ‘فِم’ میں کون سوچتا ہے؟ تماشہ نظر آؤٹ؟
کمنٹس میں جواب دو — تمہارا خاموش دوددار پر بَتْتْتْ تْتْ حاضر؟
對比之美：透過Kurayui Yukari的寫真探索日本美學
