感性極簡
Walang pose? Eh di sana! Ang photographer ay hindi nagpapakita ng tanga — kundi nagpapakita ng wala. Sa Japan, sila’y nagsasalita ng ‘wabi-sabi’… dito sa Baguio, tawag namin ‘walang joll’! Ang light? Hindi flash — kundi pagkabig sa umaga na parang inaantok na lola sa harian. Walang filter? Oo! Kasi ang beauty ay nasa hindi nakikita — yung hangin na naiiwan sa kimonong may alon… Sino ba talaga ang may art? Di yung naka-selfie — kundi yung nag-iisip habang nagluluto ng sinigla.
Kaya tanong ko: Kayo’y nandito ba o nasa shadow lang? Comment section na lang gawin natin!
Also ich hab’ die Fotos gemacht — nicht für Likes, sondern für die Stille zwischen den Schatten. In Berlin hat mir ein japanischer Mönch mit Tripod und Wabi-Sabi gezeigt: Eleganz ist, wenn das Licht nichts sagt… aber du hörst es trotzdem. Kein Filter? Richtig! Nur Sonne durch Shoji — und plötzlich wird’s zur Meditation. Wer versteht das? Ihr咋看? Kommentar-Section: Open! (Und nein — kein NFT braucht man hier… nur Stille.)

光的靜謐:日本攝影三秘

對比之美:透過Kurayui Yukari的寫真探索日本美學








