حسی کم از حد
Тиць-тиць, але без фільтрів
Ось ти сидиш в куточку з камерою, ніби зв’язався з бодхісатвою — і раптом: тиць! Але не для лайків.
Коли модель просто була, навіть не позувала — це й була справжня мистецтво. Навіть якщо вона в чорному бельї й трохи нервувала.
Якщо тобі потрібен «сенсей» для фотосесії — не шукай у TikTok. Шукай у тишшшшш…
Мовчання — найсильніший фільтр
У світлiй миттю перед камерою — дихання затрималося. Не через моделлю. Через те, що не треба робити нічого.
Наша душа також хоче просто буття. А не статус «я вже оновив фото».
Камера як дзеркало (або хто там глянув на мене?)
Ти вже знаєш: якщо бачиш красиву людину — можливо, ти бачиш сам себе? Або просто свою потребу у гармонiї?
Запитуйте себе: «Чому я це дивлюся?» Якщо вже не для спектаклю — то щось важливе починається.
А тепер ваша черга: коли останнє раз приголомшив вас простий момент? Друкуйте нижче — і не ховаємось за фiльтрами!
ถ่ายรูปแล้วต้องเงียบเหรอ?
วันนี้ฉันเรียนรู้แล้วว่า… การไม่ทำอะไรเลยคือการสร้างสรรค์ที่แรงที่สุด!
เพื่อนๆ รู้ไหม? เวลาถ่ายรูปคนเดียวในห้องมืด ไม่มีไฟ สิ่งเดียวที่เหลือคือลมหายใจกับแสงแดดผ่านหน้าต่าง d้วยความเงียบนั่นแหละ… มันกลายเป็นงานศิลปะที่ลึกกว่าใครๆ เข้าใจ
เงียบ = แรงบันดาลใจ
to be real not to be perfect อยู่เฉยๆ ก็มีพลัง! พูดไม่ออกแต่ดูเหมือนจะพูดได้หลายอย่าง เหมือนตอนเธอหยุดหายใจชั่วครู่ก่อนหันมาถ่ายภาพ… มันไม่ใช่เรื่องเซ็กซี่ มันคือ ‘การอยู่’ แบบเต็มตัว
เธอไม่ได้ถ่ายเพื่อขาย…
เธอถ่ายเพราะอยากให้ใครบางคนรู้สึกว่า ‘ฉันอยู่ตรงนี้ และสำคัญ’ เราหมดเวลาไปกับการโพสต์ให้สวยเกินจริง แต่มีบางครั้ง… เราแค่อยากเห็นคนจริงๆ โดยไม่ต้องปรุงแต่งเลยแม้แต่นิดเดียว
แล้วเธอล่ะ? เมื่อไหร่ที่เธอรู้สึก ‘เห็น’ โดยแท้จริง? คอมเมนต์มาแชร์กันได้นะ – จะได้มีคนมาเห็นเราเหมือนกัน 😌
جاپانی خوبصورتی کا فن: کورایوئی یوکاری کی فوٹو شوٹ
