The Quiet Power of a Moment: Revisiting a 2015 Philippine Shoot Through My Lens

Ang ‘quiet’ talaga ang nakakagulo

Sabi nila ‘no clickbait’? Pero eto ang pinaka-memorable sa akin: isang batang lalake na nag-‘scroll’ habang naka-pause sa isang larawan… tapos biglang umiyak.

Napaisip ako: ano ba talaga ang power ng isang moment kung wala siyang noise?

Sa gitna ng ‘viral’ at ‘trending’

Hindi naman kami nag-shoot para maging ‘popular’. Nag-shoot kami para magkaroon ng truth. Ang kulay ng skin? Natural. Ang posisyon ng paa? Galing sa feeling, hindi galing sa algorithm.

Kung gusto mo ng ‘sexy’, hanapin mo sa TikTok. Dito… ikaw yung gustong makita.

Saan ka nandito?

Boracay 2015. Walang makeup. Walang costume. Lahat ay real. At parang… tulog pa rin siya habang tumitig sa camera.

Ano bang ginawa ko? Hinihikayat ko lang siya na maging sarili niya.

Sabi nga ni Milk Chuchu: “Ito ay armor… hindi invitation.” 😅

Ano kayo? Gusto nyo bang maging part ng isang larawan na walang pahiwatig… pero may kwento?

Comment section: battle! 🥊✨